Polen, mijn vaderland

Ik heb een tekst over Polen geschreven voor de website pl-nl.com. Hij is daar onder het knopje cultuur te vinden. Hieronder kun je het stukje ook lezen.

Polen, mijn vaderland. Het land, dat 7,5 keer groter is dan Nederland. Als ik er aan denk, dan denk ik aan de zomer aan zee en Sopot met zijn houten pier, die een halve kilometer lang is, wat het de langste pier in Europa maakt. Of de zomer in de Mazoerische Meervlakte met 2700 meren en heel veel natuur. En aan de winter in de bergen en lange wandelingen door het Tatra Nationaal Park en de terugreis naar het hotel in een prachtige slee. Ik denk aan Kerstmis, want ook al gaat meer dan 50% van de Poolse mensen, naar eigen zeggen, niet naar de Kerk, wordt het heel traditioneel gevierd. Er komen 12 traditionele gerechten op tafel en een extra stoel en bord voor een onverwachte gast. Want Polen zijn heel gastvrij en dat is ook hun grootste trots. De gastvrijheid van de Polen is wel gevaarlijk. Als je bij iemand op bezoek gaat, kun je verwachten dat de tafel onder al het eten en drinken bezwijkt. En nee, ze luisteren niet als je zegt dat je geen honger hebt.

Warschau, de hoofdstad van Polen, met haar 1,716,855 bewoners, is de grootse stad. In Warschau staat het beroemde Paleis van Cultuur en Wetenschap, dat is met zijn 237 meters het hoogste gebouw van Polen en biedt een prachtig uitzicht over heel Warschau. Het was een gift van de Sovjet-Unie aan de mensen van Polen en heette in het begin het Josef Stalin Paleis. Warschau is een echte park stad. Er zijn 82 parken in de stad met onder andere het Lazienki Park waarin je het Chopin monument kunt vinden. In de zomer worden daar Chopin concerten gehouden in de buitenlucht.

Krakau, de voormalige hoofdstad van Polen wordt ook het Florence van Polen genoemd. Met zijn prachtige oude stad en boheemse sfeer is dat een prachtige plek om van de rust en cultuur te genieten. Elk uur kun je Hejnał horen. De legende gaat dat in de Middeleeuwen een torenwachter vanaf de noordelijke toren van de Mariakerk de Tataren zag komen. Hij wilde zijn stadsgenoten waarschuwen en speelde op zijn trompet. Zijn trompetspel werd plotseling afgebroken omdat hij geraakt werd door een pijl. Desondanks konden dankzij zijn oplettendheid de stadspoorten net op tijd worden gesloten en de Tartaarse aanval worden afgewend. Sinds de 19e eeuw wordt deze afgebroken ‘hejnał’ als herinnering aan deze gebeurtenis elk uur gespeeld.
Krakau betekent voor mij kleine cafés in Kazimierz, het oude joodse stadsdeel en veel restaurants die zich vaak in kelders en souterrains bevinden en het traditionele Poolse eten serveren, zoals pierogi, bigos, barszcz of zurek.
Smacznego!