
Soms kan ik het niet geloven dat we al 10 jaar bij elkaar zijn. En dat A. nog niet gillend weggerend is. Om dat te vieren gingen we gisteren naar onze favoriete restaurant in Haarlem: La Forca.
Er gaat niets boven La Forca, eten is daar uitstekend, bediening is heel attent en ik kan Italiaans praten. Wat heb je nog meer nodig? Als ik weet dat we op een avond naar La Forca gaan, loop ik al de hele dag aan het eten te denken. Ik eet ook minder op zo’n dag, want ik wil genoeg ruimte voor drie gerechten hebben, antipasto, primo, secondo. Dolce kan ik kan ik overslaan, ik ben niet zo van zoet.
Gisteren hadden we echt geluk, het was de eerste dag van de Wildweken en ik kon een 4-gangen wildmenu bestellen. Herfst behoort tot mijn favoriete periodes in Italiaanse keuken. Paddo’s, wild, kastanjes, de warmte die uit alleen de namen van de gerechten straalt. Zie het voor jezelf:
4 gangen wildmenu
Carpaccio van hertenrugfilet geserveerd met kastanjes, pijnboompitten en wordt begeleidt met een dressing van Balsamico
***
Huisgemaakte ravioli van cacoa gevuld met wilde eend, geserveerd in een romige saus van eekhoorntjesbrood
***
Wilde fazantenbout gevuld met appel, kastanjes en porcini gewikkeld in Tirolerham, geserveerd op een purree van tuinbonen
***
Huisgemaakte souffle van pure chcolade
Als ik bij La Forca eet krijg ik het gevoel dat ik in Italië ben. De smaken, de geur van truffel om me heen, Italiaanse taal, drukte, tafeltjes vrij dicht bij elkaar. Als ik maar nog naar één restaurant mocht dan zou het zeker La Forca zijn.