Onzichtbaar

Afgelopen dagen heb ik weer last van een druk hoofd gehad. Daarom ben ik vandaag naar het strand gefietst. Lekker uitwaaien, hoofd leeg halen en met de nieuwe krachten naar huis komen.
Ik was van plan om, na een korte wandeling, in een van de strandtenten te gaan zitten, lekker lunchen en aan Wolf Hall van Hilary Mantel te beginnen.
Ik ging eerst naar het Strandpaviljoen Thalassa, ging aan een tafel zitten en wachtte tot iemand mijn bestelling wilde opnemen. De bediening liep meerdere keren langs mijn tafel, maar het leek alsof ik onzichtbaaar was. Ze keken me even aan en liepen weer verder. Ik wachtte bijna 20 minuten en toen ben ik besloten om weg te gaan en ergens anders te proberen.
Mijn tweede keuze viel op de Club Nautique, ook in Zandvoort. Ik ging weer aan een tafeltje zitten, iemand kwam langs, heeft de tafel opgeruimd en ik zat daar weer ongeveer 20 minuten zonder dat iemand mij opmerkte. Om me heen werden bestellingen opgenomen en gebracht, maar ik zat daar aan een lege tafel. Ik was weer onzichtbaar.
Ik ben weer weg gegaan en aan eindelijk een broodje haring bij een van de snacktrucks gehaald. Het was heerlijk en ik zat lekker van een mooi uitzicht te genieten.