Gisteren kwam ik ergens op Facebook deze foto tegen. En toen voelde ik blijdschap en opluchting. Ik doe wat ik wil doen, wat ik leuk vind.
Het is niet altijd makkelijk en ik twijfel heel vaak of het me gaat lukken, maar ik ben elke dag blij dat ik een paar jaar geleden een beslissing nam om met het vliegen te stoppen en mijn dromen te gaan volgen. Het was geen slechte baan en ik vond het leuk om te doen, maar het was tijd voor iets anders, iets wat me gelukkig maakte.
En nu ben ik hier. Elke dag probeer ik een stapje dichterbij waar ik wil zijn te komen. En hoewel ik elke dag een strijd met mijn angsten en onzekerheid moet voeren, zou ik het nooit voor een baan ruilen waarin ik me niet op mijn plaats voelde.
Leven is te kort voor een verkeerde baan.