
Halverwege het jaar is het een goed moment om even stil te staan bij je goede voornemens van januari. Hoe ver ben je gekomen? Heb je het volgehouden? Misschien is er iets veranderd en zijn de voornemens niet meer actueel?
Ik kijk naar de afgelopen zes maanden en ik zie dat ik een paar dingen bereikt heb. Toch ben ik niet helemaal blij met mezelf. Ik kan meer, ik weet het. Waarom doe ik het dan niet?
Ik ben een procrastinatiekampioen. En niet omdat ik iets niet wil doen, maar omdat ik ontzettend bang ben. Bang dat het niet lukt, bang dat ik niet goed genoeg ben, bang om voor mezelf te vechten. Maar het maakt niet uit waarom ik iets uitstel, ik moet daarmee gewoon kappen.
Half jaar is voorbij en ik ben bijna alleen maar aan het denken en alle projecten in mijn hoofd uitwerken. Het is tijd om die ideeën uit de broedmachine laten, ze zijn groot genoeg. Ik moet ze wereld insturen en zien hoe ze het redden.
Gewoon het motto van het begin van dit jaar volgen en niet meer op het meest geschikt moment wachten.