Het gaat niet altijd zoals gepland. Het gaat niet altijd zoals je zou willen dat het gaat. Ik moest vanochtend werken bij de Bibliotheek op het station. Vroeg. Om 7:30 al gaat de bieb op het station open. Ik ging gisteren lekker vroeg naar bed. Nog even lezen en dan heerlijk slapen was het plan.
Mijn plan is grandioos mislukt. Eerst kon ik niet in slaap vallen. Anders heb ik dat probleem nooit trouwens. Daarna werd ik elke uur wakker en lag ik daar naar de cv-ketel van de buren te luisteren. Niets zo erg als de geluiden van de cv-ketel hele dag en nacht door in je huis. Maar helemaal niet in je slaapkamer als je niet kunt slapen. Geloof mij, ik zit hier al een tijdje mee.
Toen de wekker ging lag ik ook wakker en vroeg me net af of het niet de tijd al was om op te staan. Ja dus. Mijn buik rommelde al van honger, want als je zo lang wakker ligt dan denkt je lijf “Hey, het is tijd voor ontbijt”.
Je weet dat het niet je beste dag zal worden als je drie keer op je fiets probeert te stappen voor het lukt. Eerst waren de sloten er niet af. Dan weer klemde de stuur bij de fiets ernaast en aan eindelijk, toen het allemaal goed leek te gaan, bleek de standaard niet omhoog geduuwd te zijn.
Gelukkig waren het maar twee urtjes werken en ik kon weer naar huis. Ik dacht, heel ambitieus gezien hoe de dag begonnen was, dat ik wat schrijven ging. En daarna nog een stukje vertalen. Dat schrijven, dat ging even, maar heel snel voelde ik me heel moe.
Even bed ingedoken, uurtje geslapen, wat gelezen en daarna nog drie kwartier op de hometrainer gezeten, met een boek. En toen voelde ik me weer een mens. Maar de dag heb ik al afgeschreven. Rustig op de bank verder, boek lezen, blogs lezen en wat tv kijken. Rustig aan. Soms moet dat ook.
annamboland.com 