Lente

Twee weken ben ik hier niet geweest. Ik schaam me dood. Ik heb mezelf belooft dat ik meer op mijn blogs zal schrijven. Ik wil het zo graag. Ik vind het ook belangrijk. En toch, twee weken zijn voorbij gegaan. Dat is niet hoe ik het me voorgenomen heb. 

Het was een hectisch begin van het jaar. Door verschillende omstandigheden. Er zijn een paar leuke en een paar minder leuke dingen gebeurd. Maar alles gebeurt er voor een rede. En ik geloof wel dat deze keer het ook zo is.

Vanaf nu ga ik meer bij de bibliotheek werken. Niet omdat ik schrijven en vertalen wil opgeven, maar omdat ik meer ruimte aan mij man wil geven. Hij gaat namelijk wat minder werken. Samen gaan we nu voor zorgen dat we allebei de ruimte en de tijd hebben om ons te ontwikkelen en om meer te kunnen doen van wat we echt leuk en belangrijk vinden.

Het wordt niet makkelijker voor mij om tijd voor het schrijven te maken, maar aan de andere kant denk ik dat het juist mij kan helpen. Ik moet meer discipline ontwikkelen en mijn dagen beter gaan plannen. Ik kan het niet meer steeds voor me uitschuiven.

De dagen van denken “wat als?” en “kan ik het wel?” zijn voorbij. Er is steeds minder ruimte voor bang zijn. Nu moeten dingen gebeuren, want anders gebeurt er zeker niets. En hoewel ik het werk bij de bieb heel leuk vind, is dat niet mijn grootste ambitie. Mijn ambitie zit in het schrijven en vertalen en daaraan ga ik voornamelijk werken.

Er is geen beter moment in het jaar dan lente om met nieuwe dingen te beginnen. Ik heb meer energie, meer zin in ondernemen en meer zin in leven. Ik ga samen met de natuur opnieuw beginnen. Prachtig.