Ik ben een boekenliefhebber. Ik hou van lezen en ik kan me leven zonder boeken niet voorstellen. Als ik een dag niet gelezen heb, dan ben ik ‘s avonds rusteloos, ik mis iets, ik heb het gevoel dat ik iets vergeten ben. Meestal begin en eindig ik de dag met een boek. Ik hou van mijn leesrituelen.
Ik vind het leuk om boeken te kopen, het fleurt me op. Ik maak voorraadjes. Ik kan mezelf hiervan niet weerhouden. In mijn boekenkast heb ik een plank met te lezen boeken. Er zijn er echter zo veel dat ze zich door de woonkamer verspreiden. Een stapel hier, een stapel daar. Hier liggen boeken in het Pools, daar in het Nederlands en nog elders in het Engels. Op de tafel pronken de boeken van de bibliotheek. Ik heb genoeg voorraad voor een jaar lezen.
Ik weet niet hoe het is om geen boeken te hebben die wachten om gelezen te worden. Ik moet toegeven dat ik het een beangstigen idee vind. Ik vind het heel prettig dat ik op elk moment een ander boek kan kiezen. De e-reader maakt het een beetje makkelijker, maar het kan nooit het zicht van stapels wachtende boeken vervangen.
Ik vind het nooit zonde van mijn geld om een boek te kopen. Ik heb ook besloten om niet meer een tijdelijke koopverbod mezelf op te leggen. Ik verzet mij niet meer tegen. Het klopt niet. Het gaf me alleen het gevoel van gestraft worden. En waarvoor? Voor de liefde voor boeken en verhalen?
Net zo makkelijk als het boeken kopen is voor mij boeken weggeven. De boeken die ik gelezen heb en deze die ik na tientallen pagina’s opgegeven heb. Ik laat graag anderen ervan genieten. Ik breng de boeken naar de tweede kans winkels, ik geef ze aan vrienden, ik stuur ze naar geïnteresseerde instagrammers. We delen de liefde voor lezen.