
Op de trouwdag van Meghan Markle met prins Harry riepen bijna alle media dat we de droom van elk meisje zien uitkomen. Prinses worden. Kun je je herinneren wie je wilde worden toen je klein was? Was het echt een prinses?
Ik droomde om een ballerina, actrice, zangeres, cellist, kunstschaatser, operazangeres, lerares, rechter, schrijfster, journaliste, stewardess, reiziger, oorlogcorrespondent te worden. Nooit een prinses.
In plaats van mama en papa spelen speelde ik liever oorlog verhaal na. In plaats van met popen spelen klom ik liever in de bomen. Ik liep altijd met geschaafde knieën en had meer blauwe plekken dan de meeste jongens. Ik klom op de steigers die om ons gebouw heen stonden en sprong van de hoog zwaaiende schommels. Ik speelde indianen nadat ik Winnetou heb gelezen en las graag avontuurboeken. Ik was geen prinses materiaal.
Ik heb geen idee waar de overtuiging dat elk meisje een prinses wil worden vandaan komt. De vraag die bij me opkomt is: wie willen alle jongens worden? Wanner komt de droom van elke jongen uit?
Heren, willen jullie dit geheim onthullen?
Ik droom van een wereld waarin geen meisjesdromen of jongensdromen bestaan. Een wereld waarin geen boeken voor meisjes of voor jongens zijn. Ik droom dat er niet meer in roze en blauwe werelden gedacht wordt. Ik zou nooit meer willen horen dat een bepaald gedrag niet bij het meisje zijn past. Noch dat de jongens huilen niet.
Laten we de kinderen kinderen zijn. Laat ze dromen waarvan ze willen, zelf de kleuren, speelgoed en boekjes kiezen. Laat ze omringd zijn door wat bij hun karakter en niet per se bij hun sekse past.