Kun je je voorstellen om zes maanden lang onderweg te zijn? En dan alleen op de kracht van eigen spieren en door een van de koudste plekken op aarde? Dat is wat de Trans-Noord-Amerikatocht van Caroline van Hemert was. Samen met haar man Patrick heeft ze 6500 kilometer afgelegd van Bellingham, Washington naar Kotzebue in Alaska. Een tocht die onmogelijk lijkt als je het op de kaart uitstippelt.
Caroline van Hemert is een bioloog en ornitholoog. Dit boek is een lange college over vogelsoorten en hun gedrag. Eigenlijk leer je meer over de wereld van de vogels dan over Caroline zelf. Het is indrukwekkend verhaal over zeer moeilijke reis. Het is wel een beetje met afstand geschreven, alsof een wetenschapper een verslag doet. Ik miste emoties, ik wilde met hen mee op reis zijn, ik wilde bang zijn voor de beren, ik wilde de vogels horen.
Zelfs als ze ontmoeting met een beer beschrijft is het koel en afstandelijk en ik zou willen dat tijdens lezen mijn hart wat sneller ging kloppen. Tijdens lezen had ik de hele tijd gevoel dat ik iets mis. Op pagina 277 schrijft ze dat “deze reis net zo goed over de verbondenheid van mensen gaat als over de wildernis”, maar ik heb de mensen in het boek gemist.
Ik vond het een interessant verslag van een zeer zware en indrukwekkende reis.