Ik had een idee voor een blogpost vanochtend. Ik heb het niet opgeschreven, want ik dacht dat het zo goed was dat ik het zeker niet kon vergeten.
Ik ging naar boven, naar mijn werkkamer en dacht nog dat dit een interessante blogpost kan worden, want ik wist nog niet helemaal wat ik daarover wilde zeggen.
Achter het bureau ging eerst aan mijn boek werken, want dat heeft altijd prioriteit. Toen ik klaar was met het schrijven voor vandaag wist ik het niet meer waarover mijn blogpost moest gaan.
Ik dacht, het komt wel terug, ik ga nu naar de bibliotheek een boek ophalen en waarschijnlijk onderweg komt het terug. Het was namelijk zo goed idee dat ik het niet vergeten kon.
Nu vraag ik me af wanneer ik het zal leren om elk idee op te schrijven. Hoe dom of geniaal het op dit moment ook lijkt te zijn.
annamboland.com 