Ik ben boek aan het schrijven, maar het gaat laatste tijd heel stroef. Ik kan mezelf niet meer in het verhaal vinden. En het is mijn verhaal, fragmenten vanuit mijn eigen leven.
Ik keerde me tot mijn dagboek, ik schreef het van me af, op zoek naar de reden waarom dit boek niet goed voelt. Het is nog steeds wat ik vertellen wil, maar er is iets erin wat niet lekker zit.
Ik dacht eerst dat het om de taal waarin ik schreef ging, maar in een andere taal gaat het nog niet goed. Wat is het dan? Waarom kan ik het niet schrijven? Ik werd een beetje moedeloos ervan. Ik zag het niet, ik wist niet wat het was. Tot ik het wel zag. Tot het van mijn pen uitvloeide.
Ik schreef wat ik dacht dat andere willen lezen. Ik schreef het op een manier die ik dacht dat van me verwacht was en geaccepteerd zal worden. Ik schreef niet wat in me zit, wat ik vertellen wilde. Ik vertrouwde mezelf en mijn idee niet.
Ik wil niet aan de verwachtingen van anderen voldoen. Verwachtingen die ik zelf bedacht heb en in ging geloven. Ik wil mijn boek schrijven, mijn verhaal vertellen en op mijn manier, die bij mij beste past.
Ik wil mezelf weer vertrouwen, ik wil niet bang zijn voor wat er in mijn hoofd zit. Ik wil aan mijn eigen verwachtingen voldoen, mijn eigen intuïtie volgen.
Zo nu begin ik opnieuw schrijven. Mijn verhaal op mijn eigen manier te vertellen. Ik zoek de weg terug naar vertrouwen. In mijn ideeën, mijn verhaal, mezelf.
annamboland.com 