Sinds donderdag begin ik mijn dag met het checken van het nieuws. De drang om te weten hoe het gaat en wat er ‘s nachts gebeurd is is groot, maar het maakt het ook moeilijk voor mij om aan mijn dag te beginnen. Ik krijg het gevoel dat het weinig zin heeft om aan mijn toekomst te werken terwijl er oorlog zo dichtbij heerst. Ik vraag me af wat voor zin het heeft om mijn toekomst te plannen. Het nieuws in de ochtend lezen verlamt mij en hoewel ik op de hoogte wil blijven, denk ik niet dat ik daarmee mijn dag moet beginnen.
Ik ben opgegroeid met de angst voor oorlog. Mijn grootste en steeds terugkerende nachtmerrie van mijn kindertijd was een droom waarin er oorlog uitbrak en ik, samen met mijn moeder en zus, onder de eettafel zat, wachtende op mijn vader die ons moest ophalen en naar een veilige plek brengen. Die angst zit mijn hele leven in me. Nu pas zie ik hoe groot het altijd was. En nu slaat deze angst op hol, want het is echt. Er is oorlog in Oekraïne, een land waarvan de grens op zo 300 km van de stad waarin ik opgeroeid ben ligt.
Ik zit hier in het, voor nu veilige, Nederland en ik weet dat ik niet aan deze angst moet toegeven. Ik weet dat ik hoop moet hebben dat de EU en de NAVO sterker zijn dan één man met de grootsheidswaanzin. Ik weet dat ik de hoop niet moet opgeven en dat ik juist verder moet met mijn leven. Ik weet dat wij het niet moeten laten gebeuren dat hij onze samenleving ontwricht. Ik weet dat onze kracht ligt juist in doorgaan, in niet toegeven, in gezamenlijk werken aan behouden van de vrede.
Ik kan er niet veel aan doen, maar ik kan doorgaan met mijn werk, met het schrijven, met verder aan mijn toekomst werken. En hopen dat ik daarmee iemand anders ook hoop kan geven. Ik ben geen verslaggever en ik ben geen Oost-Europa specialist. Ik laat de berichtgeving aan anderen en zelf zal ik doorgaan met kleine verhalen over leven en boeken vertellen. Ik hoop een plek te creëren waar anderen rust kunnen vinden en op deze manier bijdragen.
annamboland.com 
My sentiment exactly!
Żyjemy w czasach, kiedy wojna jest relacjonowana 24h/7dni i można tak przesiedzieć w stresie cały dzień. A dodatkowo jeszcze odsiewać prawdziwe i istotne wiadomości od sensacyjek.
LikeLiked by 1 person
Dokładnie. A tak się nie da. Nikomu zresztą nie pomożemy siedząc i się stresując.
LikeLike