Ik vind het altijd leuk om te zien wat anderen aan het lezen zijn. Vroeger probeerde ik altijd te spieken in de trein en het OV wat mensen om heen aan lezen waren. Ik zou het nog steeds doen als ik nog vaak in het OV zat. Gelukkig hebben we Goodreads en andere sociale media, waarop ik een beetje kan zien wat anderen aan het lezen zijn en een inspiratie voor mijn volgende lectuur opdoen.
Mijn hoofdboek nu is Great Circle van Maggie Shipstead. Het boek is in het Nederlands verschenen onder de titel De grote cirkel, vertaald door Lucie Schaap en Marion Drolsbach bij de uitgeverij Meulenhoff. Ik ben er meer dan een week geleden in begonnen en ik heb nog ongeveer 200 pagina’s te gaan. Het boek telt bijna 600 pagina’s, maar het is ook een verhaal waarmee ik geen haast heb om het uit te lezen. Ik geniet rustig ervan.
Ondertussen heb ik al twee andere boeken uitgelezen en ik ben aan Rootbound van Alice Vincent begonnen. Een boek over hoe de planten en natuur kunnen ons helpen helen.
Ook lees ik op mijn e-reader, dus eigenlijk alleen in bed, Motherland van Elissa Altman. Een verhaal waarin ik heel veel herkenning vind. Ik kwam haar nieuwsbrief op Substack tegen waarin ze een verhaal over haar moeder deelde en zo ben ik bij haar boek gekomen. Ik vind het bijzonder hoe ervaringen van andere mensen, aan de andere kant van de wereld, zo dichtbij onze eigen ervaringen kunnen komen.
En dan het laatste, maar wel één dat ik al heel lang (sinds begin juni) lees. Of eigenlijk niet lees. Tsjaikovskistraat 40 van Pieter Waterdrinker. Ik weet niet waarom ik niet zo veel haast heb om dat boek open te slaan. Ik las er met plezier in, maar op een gegeven moment stopte ik met het op te pakken. Het ligt in zicht, in de woonkamer, maar elke keer als ik iets lezen wil, pak ik een ander boek op. Ik zal het uitlezen, Pieter Waterdrinken heeft immers een vlotte pen. Misschien is dat gewoon een boek waarin je niet achterelkaar kunt lezen?
Wat lees jij nu?
annamboland.com 