Lekcje z ogrodu

Chciałabym podchodzić do wszystkiego w życiu tak, jak podchodzę do ogrodu. Mój ogród jest trochę dziki, na pewno nieułożony. Nie mam pięknego, równo przyciętego trawnika, ani eleganckich grządek. Mam za to dziką łączkę, która przerosła mnie (dosłownie) i moje oczekiwania i całe lato była jadalnią różnorodnych owadów. Mój ogród to laboratorium. Eksperymentuję sobie w nim, bawię się możliwościami i dużo się uczę.

W przyszłym roku cukinię posadzę trochę z boku. Nie wiedziałam, że to roślina gigant i zajmie mi pół ogródka ziołowo-warzywnego. Ogórki wysieję bliżej płotu, żeby mogły się po nim piąć. Okazało się, że truskawki wypuszczają nowe pędy w kierunku północnym, a ja posadziłam je właśnie na północnym brzegu ich grządki. Wspomagam się więc kamieniami, żeby je przekierować. Rozmaryn najwyraźniej lubi suszę. Nie podlewany całą wiosnę i całe lato, w trakcie bardzo długiej suszy, niedługo chyba mnie przerośnie. Szałwia jest niezniszczalna i nic jej nie rusza. Tymianek cytrynowy jest piękny i gęsty, za to zwykły trochę padł. Maliny i jeżyny też nie dały rady suszy. Mieliśmy dosłownie kilka owoców zanim krzewy całkiem wyschły. Ale wyrosły już nowe, więc jest nadzieja na przyszły rok.

Magnolia i hibiskus nic sobie z suszy nie robią, tak jak zresztą większość krzewów w ogrodzie przed domem. Rosną, kwitną i cieszą oczy. Ale koperek, który w zeszłym roku był piękny i mogłam zrobić mrożone zapasy na zimę, w tym roku w ogóle nie wyrósł. A zielona pietruszka, może ze dwa centymetry nad ziemię. Kolendra wykwitła zbyt szybko i krótko się nią cieszyliśmy. W przyszłym roku poeksperymentuję więc z nowym miejscem. Wysieję zioła tu gdzie w tym roku, za domem, ale też z boku domu, gdzie jest więcej cienia. To będzie eksperyment porównawczy, zupełnie jak z figowcami z Lidla. Kupiłam dwa maleństwa w zeszłym roku. Jedno posadziłam w ogrodzie za domem, drugie przed. To za domem rośnie pięknie, to przed, z trudnościami, choć zdecydowanie się nie poddaje. Myślałam, że padło, ale kilka tygodni temu wypuściło z ziemi nowy pęd i rosną już na nim liście.

Bazylia radzi sobie całkiem nieźle, ale czytałam ostatnio w Rootbound, że lubi suche stopy. Może więc susza jej sprzyja. Dzikie króliki zeżarły kalarepkę, a buraki najwyraźniej nie lubią naszej ziemi, bo już drugi rok nie wyrastają. Więcej próbować nie będę. Myślę za to o pietruszce, bo w Holandii korzeń jest trudno dostępny w sklepach. Choć ostatnio kupiłam za miedzą, w Niemczech, więc może jednak odpuszczę. Ale już myślę o przyszłej wiośnie, o tym co i gdzie wysieję. I pomyśleć, że jeszcze dziesięć lat temu, za żadne skarby nie chciałam mieć ogrodu.

Nie czytam książek o prowadzeniu ogrodu, nie przeczesuję internetu w poszukiwaniu porad, nie szukam kursów ogrodniczych. Po prostu działam, próbuję, robię tak jak potrafię. Korzystam z tych zasobów wiedzy, które już mam. Rozmawiam z sąsiadami i znajomymi, czasem coś sprawdzam, w poszukiwaniu podpowiedzi, ale nie szukam jedynej słusznej metody, nie czekam aż ktoś mi wskaże drogę. Po protu działam. Sama, z tym co mam i wiem, jak i z tym, czego jeszcze nie wiem. Obserwuję efekty, jak coś nie działa tak, to próbuję inaczej. Jak nie tu, to tam. A czasem coś odpuszczam. Bez żalu, bo przynajmniej spróbowałam.

---