Zawsze chciałam być osobą, zapisującą wszystko, każdą myśl, każdy pomysł, każdą obserwację. Chciałam zapełniać strony za stronami, notesy za notesami. Chciałam mieć coś, gdzie będę mogła zajrzeć jak nie będę wiedziała o czym pisać, kiedy utknę w martwym punkcie. Jednak, mimo tego, że mam sporo notesów, które czekają na zapełnienie, nie robię tego zbyt często. … Continue reading Kartka i pióro, czyli pisanie spowolnione
Kiedy nie piszę, czuję się gorzej. Wtedy też dużo o tym pisaniu myślę. Pytanie, dlaczego nie piszę?, ciągle przewija się w mojej głowie. Bo dlaczego? Co stoi mi na przeszkodzie, żeby usiąść i pisać? Tak po prostu, bez wielkiego halo. Jak nie piszę, to też o pisaniu czytam. Bo zawsze wydaje mi się, że kolejna … Continue reading Wyobrażenia i ramy, w które się nie mieszczę
Pisząc tę moją książkę czułam, że coś jest nie tak. Najpierw myślałam, że to kwestia języka, w którym piszę, zaczęłam więc pisać w innym (bycie wielojęzycznym może być błogosławieństwem i przekleństwem), ale nadal czułam się nieswojo. Dałam sobie kilka dni wolnego od pisania rej książki, a wczoraj usiadłam z dziennikiem, żeby przerobić to uczucie i … Continue reading Zaufać sobie
Bolą mnie plecy i szyja. Siedzenie przy biurku jest męką. Źle sypiam ostatnio i jestem dzisiaj bardzo zmęczona. Dzisiaj najchętniej wyrzuciłabym wszystko to, co do tej pory napisałam, odpuściłabym tę książkę. Dzisiaj nie widzę w niej sensu, choć wczoraj tam jeszcze był. Dlatego daję sobie wolne. Zamiast jęczeć z bólu przy biurku, kładę się na … Continue reading Dzień odpoczynku
annamboland.com 