Kiedy nie piszę, czuję się gorzej. Wtedy też dużo o tym pisaniu myślę. Pytanie, dlaczego nie piszę?, ciągle przewija się w mojej głowie. Bo dlaczego? Co stoi mi na przeszkodzie, żeby usiąść i pisać? Tak po prostu, bez wielkiego halo. Jak nie piszę, to też o pisaniu czytam. Bo zawsze wydaje mi się, że kolejna … Continue reading Wyobrażenia i ramy, w które się nie mieszczę
Po prostu pisz. Wszystko, cokolwiek. Po prostu ciągle pisz. Nie musisz pisać genialnych rzeczy, musisz po prostu pisać. Każdego dnia. Zapisuj to, co ci przyjdzie do głowy. Po prostu ciągle pisz, nie przestawaj. Rób to dla siebie i dla swojego pisania. Po prostu pisz. Pisałam już to na Instagramie, ale chcę to mieć tutaj, w … Continue reading Notatka dla siebie
Ostatnie miesiące to w moim poczuciu ciągła walka. O siebie, o moje marzenia, o siłę, o zdrowie teścia, o poważne traktowanie w pracy. W ostatnich tygodniach pękłam dwa razy, bo zabrakło mi już siły na uśmiech i powtarzanie „będzie dobrze". Czasem dobrze jest się tak rozpaść, szczególnie jak obok jest ktoś, kto pomoże ci się … Continue reading Walka
W piątek lecę do Warszawy na ostatni zjazd. Te studia to był strzał w dziesiątkę, i z jednej strony szkoda mi, że to już koniec, z drugiej oddycham z ulgą, a z trzeciej mam lekkiego stracha. Oddycham z ulgą, bo trochę mam dosyć comiesięcznych podróży. Lubię te moje warszawskie weekendy, ale ciężko mi jest wyjeżdżać … Continue reading Coś się kończy, coś się zaczyna
annamboland.com 